Missie voltooid!

Lieve mensen,

In mei 2010 schreef ik het laatste bericht op deze site. Veel is er ondertussen gebeurd. In het kort gezegd is er veel meer gebouwd dan ik ooit had durven dromen en draait het doveninstituut in Tanzania nu op een lokaal bestuur! Dank aan allen die mij geholpen hebben om deze droom te verwezenlijken! Zonder jullie had ik niet Euro 100.000,- kunnen inzamelen in de afgelopen 7 jaar.

Ik heb altijd altijd gezegd dat ik wil voorthelpen en dan hoop dat de school op eigen krachten, zonder die westerlingen die altijd denken alles beter te kunnen en te weten, kan draaien. En zover is het nu. Ook EOTAS houdt nog vinger aan de pols, ik krijg middels personen uit het bestuur door hoe het gaat en nu ze al een jaar zonder ook de dagelijkse leiding van de Nederlandse projectleider draaien, heb ook ik er alle vertrouwen in dat het zo goed is! Dus zeven gewoon als getal van de volheid, van de volmaaktheid ;-)

=====

Eind 2010, begin 2011 stuurde ik een brief aan ca. 100 adressen met de volgende tekst:

Stichting “Hart voor Tanzania”

U heeft het wellicht afgelopen jaar al in de krant of in de nieuwsbrief gelezen: Stichting “Hart voor Tanzania”, d.w.z. ondergenoemde, stopt eind 2010 met haar fondswervende acties voor de bouw van het doveninstituut in Dodoma, Tanzania. Dit is mijn kijk op ontwikkelingshulp: mensen voorthelpen wanneer zij hulp vragen, ze helpen een basis op te zetten en wanneer de tijd er rijp voor is, loslaten om over te kunnen dragen. Anderen een kans geven om te laten zien wat ze kunnen met deze basis, op hun eigen manier, in hun eigen cultuur. Ze trots laten zijn op zichzelf!

Het bestuur van de school in Tanzania is gevormd en heeft zich afgelopen jaar bewezen; ook wanneer de Nederlandse projectleider lange tijd afwezig is en nu ook zal vertrekken uit Tanzania, gaat de school en haar werkzaamheden gewoon door. De school is erkend en geregistreerd door de overheid en wordt nu ook door de lokale kerk onder haar hoede genomen. De school heeft een plekje op de kaart gekregen! Ik heb er alle vertrouwen in dat het lokale bestuur nu zelf het dagelijks bestuur kan vormen en zo is ook mijn wens, hoop en gebed dat de school aan de Anglicaanse kerk verbonden zou worden, uitgekomen.

Met uw hulp bouwden wij ondertussen lokalen voor de kleuterschool en de lagere school, audiometrie ruimte, sanitaire voorzieningen inclusief riolering, diverse woonunits voor de tieners die niet naar huis kunnen en werd er geld ingezameld voor de aanleg van een sportveld met toebehoren en een praktijklokaal. Een doveninstituut is verwezenlijkt voor kinderen van ca. 3 t/m beroepsopleiding! De dove kinderen leren dat zij ook recht op onderwijs hebben en leren gebarentaal, hygiëne, sociale omgangsvormen èn een vak, waarmee zij “zelfredzaam” kunnen worden. Het doel van Stichting “Hart voor Tanzania” is bereikt!

In de loop der jaren zijn er t.b.v. fondswerving o.a. een aantal Gospelavonden/concerten georganiseerd net als een grootschalig Afrika-festival, werkvakanties, voorlichtingen bij bedrijven en scholen en diverse sponsor akties.

Het lijkt mij wenselijk dat u weet wat er over dit project ongeveer in de media is geschreven. Het begon allemaal met aan artikel in Twents Volksblad, wie er mee ging bouwen in Tanzania, vervolgens kregen de Margriet en Opwekking hier lucht van, om uiteindelijk met een duidelijk artikel af te sluiten over het opheffen van de stichting in TCTubantia. Bijgaand (voor de leer van dit bericht op deze site: u kunt deze artikelen ook bij mij opvragen per email) vind u een greep uit de artikelen die de laatste 7 jaar verschenen in de media.

Zeven jaar waarin ik vrij druk ben geweest, maar het is ook altijd een hobby geweest en nog: concerten en vakanties organiseren en leiden, akties (ook vaak m.b.v. leerlingen van het ROC Aventus in Apeldoorn waar ik deels werk). Etc. Het is niet altijd even makkelijk geweest en het heeft mij ook soms het spreekwoordelijke bloed, zweet en tranen gekost om mij zo maar even uit te drukken. Niet iedereen begreep dat ik daarvoor had gekozen en dat dat voor nu mijn doel was. Een belofte, die ik na wou èn zou komen. Nu kan ik het afsluiten met een groot concert, met een spectaculair gebeuren. Maar ik kies ervoor om het met een sisser af te laten lopen. Ik mag dan wel het gezicht zijn geweest van Stichting “Hart voor Tanzania” en natuurlijk kost het mij ook veel moeite om het nu los te moeten laten, maar mijn hart, gedachten en gebed blijven verbonden met de kids in Tanzania en ik ga ze ook zeker nog wel weer bezoeken. Alleen wil ik niet dat de aandacht op mij komt te liggen. U en jij had het ook gekund als je had gewild en de juiste contacten, motivatie, tijd en energie had. Zo nuchter ben ik zeker wel. Maar nu is het goed zo, ik heb gedaan wat ik kon en met dank aan u en bovenal aan God mag ik terecht zeggen dat wij er met elkaar trots op mogen zijn wat daar bereikt is! Om mij hoeft u zich trouwens geen zorgen te maken: ik heb al weer voldoende andere vrijwillige werkzaamheden gevonden om mijn tijd op een goede manier op te vullen ;-)

Is het dan nu afgebouwd? Nee, de school kan verder uitgebouwd worden wanneer er meer kinderen aangemeld worden, maar voor nu is er veel meer gerealiseerd dan ooit gehoopt. Op dit moment moet er nog een laatste hand gelegd worden aan een praktijklokaal. Het project is in 3 fasen ingediend bij Wilde Ganzen en voor het laatste gedeelde is nog zo’n 10.000 Euro nodig. Tevens zou ik graag nog 1-2 Tanzanianen voor een stageperiode naar Nederland halen, zodat zij hier goede praktijkervaring in het onderwijs kunnen opdoen. Hiervoor is in totaal nog een laatste ca. 12.000,- nodig. Veel geld, maar alle kleine beetjes helpen en daarom vraag ik u een laatste keer om uw hulp voor dit project, om daarna met een goed gevoel af te kunnen sluiten.

Bijgaand treft u een setje met 8 wenskaarten aan. Deze kaarten zijn door Petra de Kluiver en Jos Geskus gemaakt. Beiden mocht ik als reisleider zijnde, meenemen naar het prachtige Afrika. Zij waren onder de indruk en laten u middels deze ansichtkaarten door hun lenzen kijken naar Afrika. Het zijn prachtige kaarten geworden! Mocht u de mogelijkheid hebben deze kaarten in uw omgeving te verkopen en/of weg te geven, hoor ik graag van u hoeveel setjes ik u nog mag laten toekomen. Dit doe ik natuurlijk van harte.

Wanneer u besluit dit setje te houden bent u niet verplicht het geld over te maken, maar mocht u het er voor over hebben, ontvang ik natuurlijk graag een bedrag van u op de rekening van de stichting. Maar nogmaals, u bent niets verplicht. Het is ook mijn manier om u te bedanken voor uw al getoonde steun! Ik hoop dat u in elk geval zult genieten van de ansichtkaarten!

En natuurlijk hoort u in de loop van komend voorjaar via de website zie onderstaand of: http://hartvoortanzania.waarbenjij.nu (links is een invulvakje voor uw emailadres, indien u deze nieuwsbrief nog niet van mij ontvangt) waar u zich kunt aanmelden met uw emailadres voor de laatste berichten en laatste foto’s van de bouw. De rekening van Stichting “Hart voor Tanzania” blijft bestaan. Wilt u de lokale school toch blijven steunen door bijv 1-2x per jaar Bijbels aan te schaffen en/of schoolmateriaal/voedsel (bijv met kerst of Pasen), dan bent u daar vrij in! Maar ik heb altijd gezegd dat ik het voor mensen te overzien wil laten zijn en er zijn heel veel goede doelen, daar ben ik mij van bewust. Wanneer u besluit nu een ander doel te gaan steunen, bent u daar natuurlijk helemaal vrij in!

Nogmaals, uit de grond van mijn hart: geweldig bedankt!!!!

Een vriendelijke groet,
Stichting “Hart voor Tanzania”

Dinja J. Konijnenbelt

E-mail : dinjakonijnenbelt@versatel.nl
Internet: www.stichtinghartvoortanzania.nl


============================

2011 Een nieuw jaar, nieuwe dingen om mij op te richten, nieuwe werkzaamheden op vrijwillige basis en als werknemer zijnde, zijn er weer op mijn pad gekomen. Ik mag niet klagen, ik blijf voldoende uitdaging houden. ;-)

Ver weg, maar ook dichtbij zijn er jongeren die vastlopen, niet meer weten welke kant ze op kunnen/moeten. Kortom genoeg te doen. ;-)

Nogmaals ontzettend bedankt voor uw/jouw hulp, steun, interesse en gebed!

Hartelijke groeten,
Dinja Konijnenbelt