Het aftellen is begonnen.............!
Door: Dinja J. Konijnenbelt
Blijf op de hoogte en volg Stichting Kansen: Hart voor Tanzania
17 Juli 2014 | Nederland, Nijverdal
Volgende week donderdag, 24 juli brengt een bus ons naar Schiphol. Het moet wel een bus zijn, want we nemen veel extra spullen mee aangezien we 2x 23kg pp mogen meenemen. Mooie tickets dus, geregeld door Monique Vokkert, The Travel Club. Donaties in de vorm van sponsoring, collectes, subsidie, veel voetbalschoenen, schoolspullen, knutselspullen en kleding is ingezameld door ongelooflijk veel particulieren, scholen, de gemeente en kerken. 8 Enthousiastelingen gaan met mij mee op reis naar de plek waar het allemaal ooit begon:
Dodoma, Tanzania. Ik was als reisleider voor Stichting Livingstone met een groep meiden in Dodoma om te helpen bouwen aan een weeshuis voor dove jongens. Het fundament was gelegd en wij mochten daarop bouwen: stenen sjouwen, cement maken, stenen leggen. Heel bijzonder om dat te mogen en kunnen doen, terwijl ik daar hier in Nederland echt niet aan moet beginnen. Dit voor ieders welzijn ;-) Een geweldig mooi gebouw met bijgebouwen, lokalen en slaapzalen staat er inmiddels.
Tijdens deze reis leerde ik Ganana kennen. Een vriend vanaf het begin van onze ontmoeting (asante sana, rafiki Ganana! Dada Dinja!). Via hem kwam ik in contact met de dove kinderen en hoorde ik over hun lot.......... Er was geen toekomst voor hen: hun ouders hebben ze vaak al in de steek gelaten, nadat ze soms al jarenlang geslagen en misbruikt zijn, zwarte magie op hen is uitgeoefend of ze verwaarloosd zijn.. Achtergelaten op stations, bij een school ""gedumpt". En waarom? "Omdat" ze doof zijn en niet kunnen praten, niet kunnen luisteren. Voor de familie kan een kind dan geen geld in het laadje brengen van het gezin en is een kind "overbodig".......
.................
Wat meer moet en kan ik daarover zeggen.....
Die verhalen raken je........ en laten je nooit meer los......
Terug naar Tanzania in 2002 en een school bezocht waar een Nederlander werkzaam was en waar dove kinderen welkom waren, maar waar nog weinig goed te melden valt qua opleiding, gebarentaal aanleren etc. De gedachte om samen een nieuwe school te bouwen, werd geboren. Ik was bij de start, ik maakte deel uit van de start. In 2004 gingen we met een groep bouwen aan de eerste schuren om de materialen op de aangekochte grond te bouwen en in 2005 ging ik met een nieuwe groep terug om te bouwen aan de eerste kleuterschool gebouwen. Sindsdien kreeg ik foto's en filmpjes, maar nu in 2014 terug gaan om met eigen ogen te zien, is FANTASTISCH!!!
Ik ben een dankbaar mens!
Dankbaar voor alle hulp in middelen, sponsoring, interesse en gebed die u, die jij mij geschonken hebt, aan Stichting Kansen: Hart voor Tanzania. Hopelijk wilt u, wil jij ook blijven steunen, want er is nog veel geld nodig om de school uit te kunnen bouwen; de aanmeldingen zijn overweldigend. In mei ca 60 kinderen, nu al ca 80, krijg ik door. Het doveninstituut kan zich aardig redden onder de Anglicaanse kerk die het instituut deels onder haar hoede heeft genomen. Het lokale bestuur, doet het hartstikke goed, maar inkomsten genereren blijft ontzettend moeilijk. Vandaar dus de oproep dat wanneer u in de mogelijkheid bent, een vaste vrijwillige bijdrage ook bijzonder op prijs gesteld wordt!
Wij gaan eerst twee weken aan de slag op het project en dan nog een weekje op safari en naar het prachtige strand aan de kant van Zanzibar. Die eerste twee weken gaan wij de dove kinderen op school bezoeken, met ze spelen, sporten, helpen koken en schoonmaken, knutselen en mee kijken in de klassen. Eveneens hebben wij geld ingezameld om een speeltuin te bouwen. De laatste ideeën zijn om een speeltuin na te bouwen die ze hebben gezien bij een hotel. Een grote, mooie, stabiele speeltuin met veel natuurlijke materialen, maar dan bijv op staal gezet en in beton gegoten, zoals wij dat hier gewend zijn om verrotting van het hout etc te voorkomen. Zoals het er nu uitziet, kunnen wij naast de kleinere werkzaamheden als schilderwerk etc ook helpen bouwen aan deze speeltuin. Maar wij zijn flexibel en zijn in ieder geval voorbereid op twee weken sporten, spelen en knutselen met de kinderen. Heutink en veel particulieren en scholen hebben geholpen om veel koffers te vullen met fantastische materialen! Super bedankt!!
Ik probeer vanuit Tanzania heel regelmatig een verslag te schrijven, tijdens de reis. Via deze blog en/of via Facebook: https://www.facebook.com/hartvoortanzania?ref=hl like ons, om niets te missen en ook foto's te kunnen zien.
Een hartelijke groet en u/jij hoort snel weer van ons/mij!
Dinja Konijnenbelt
www.stichtinghartvoortanzania.nl
www.stichtingkansen.nl
NB ik ben - tot mijn grote spijt - niet goed in namen en gezichten onthouden. Mocht het zo zijn dat u heeft gesponsord of gaat sponsoren, zou u dan uw adresgegevens willen vermelden bij de betalingsopdracht en/of mij een email willen sturen via dinjakonijnenbelt@versatel.nl? Alvast hartelijk dank!
Dodoma, Tanzania. Ik was als reisleider voor Stichting Livingstone met een groep meiden in Dodoma om te helpen bouwen aan een weeshuis voor dove jongens. Het fundament was gelegd en wij mochten daarop bouwen: stenen sjouwen, cement maken, stenen leggen. Heel bijzonder om dat te mogen en kunnen doen, terwijl ik daar hier in Nederland echt niet aan moet beginnen. Dit voor ieders welzijn ;-) Een geweldig mooi gebouw met bijgebouwen, lokalen en slaapzalen staat er inmiddels.
Tijdens deze reis leerde ik Ganana kennen. Een vriend vanaf het begin van onze ontmoeting (asante sana, rafiki Ganana! Dada Dinja!). Via hem kwam ik in contact met de dove kinderen en hoorde ik over hun lot.......... Er was geen toekomst voor hen: hun ouders hebben ze vaak al in de steek gelaten, nadat ze soms al jarenlang geslagen en misbruikt zijn, zwarte magie op hen is uitgeoefend of ze verwaarloosd zijn.. Achtergelaten op stations, bij een school ""gedumpt". En waarom? "Omdat" ze doof zijn en niet kunnen praten, niet kunnen luisteren. Voor de familie kan een kind dan geen geld in het laadje brengen van het gezin en is een kind "overbodig".......
.................
Wat meer moet en kan ik daarover zeggen.....
Die verhalen raken je........ en laten je nooit meer los......
Terug naar Tanzania in 2002 en een school bezocht waar een Nederlander werkzaam was en waar dove kinderen welkom waren, maar waar nog weinig goed te melden valt qua opleiding, gebarentaal aanleren etc. De gedachte om samen een nieuwe school te bouwen, werd geboren. Ik was bij de start, ik maakte deel uit van de start. In 2004 gingen we met een groep bouwen aan de eerste schuren om de materialen op de aangekochte grond te bouwen en in 2005 ging ik met een nieuwe groep terug om te bouwen aan de eerste kleuterschool gebouwen. Sindsdien kreeg ik foto's en filmpjes, maar nu in 2014 terug gaan om met eigen ogen te zien, is FANTASTISCH!!!
Ik ben een dankbaar mens!
Dankbaar voor alle hulp in middelen, sponsoring, interesse en gebed die u, die jij mij geschonken hebt, aan Stichting Kansen: Hart voor Tanzania. Hopelijk wilt u, wil jij ook blijven steunen, want er is nog veel geld nodig om de school uit te kunnen bouwen; de aanmeldingen zijn overweldigend. In mei ca 60 kinderen, nu al ca 80, krijg ik door. Het doveninstituut kan zich aardig redden onder de Anglicaanse kerk die het instituut deels onder haar hoede heeft genomen. Het lokale bestuur, doet het hartstikke goed, maar inkomsten genereren blijft ontzettend moeilijk. Vandaar dus de oproep dat wanneer u in de mogelijkheid bent, een vaste vrijwillige bijdrage ook bijzonder op prijs gesteld wordt!
Wij gaan eerst twee weken aan de slag op het project en dan nog een weekje op safari en naar het prachtige strand aan de kant van Zanzibar. Die eerste twee weken gaan wij de dove kinderen op school bezoeken, met ze spelen, sporten, helpen koken en schoonmaken, knutselen en mee kijken in de klassen. Eveneens hebben wij geld ingezameld om een speeltuin te bouwen. De laatste ideeën zijn om een speeltuin na te bouwen die ze hebben gezien bij een hotel. Een grote, mooie, stabiele speeltuin met veel natuurlijke materialen, maar dan bijv op staal gezet en in beton gegoten, zoals wij dat hier gewend zijn om verrotting van het hout etc te voorkomen. Zoals het er nu uitziet, kunnen wij naast de kleinere werkzaamheden als schilderwerk etc ook helpen bouwen aan deze speeltuin. Maar wij zijn flexibel en zijn in ieder geval voorbereid op twee weken sporten, spelen en knutselen met de kinderen. Heutink en veel particulieren en scholen hebben geholpen om veel koffers te vullen met fantastische materialen! Super bedankt!!
Ik probeer vanuit Tanzania heel regelmatig een verslag te schrijven, tijdens de reis. Via deze blog en/of via Facebook: https://www.facebook.com/hartvoortanzania?ref=hl like ons, om niets te missen en ook foto's te kunnen zien.
Een hartelijke groet en u/jij hoort snel weer van ons/mij!
Dinja Konijnenbelt
www.stichtinghartvoortanzania.nl
www.stichtingkansen.nl
NB ik ben - tot mijn grote spijt - niet goed in namen en gezichten onthouden. Mocht het zo zijn dat u heeft gesponsord of gaat sponsoren, zou u dan uw adresgegevens willen vermelden bij de betalingsopdracht en/of mij een email willen sturen via dinjakonijnenbelt@versatel.nl? Alvast hartelijk dank!
-
17 Juli 2014 - 11:31
Mart Reedjk:
Wat een fantastische uitleg.
Het is ongelooflijk duidelijk.
Aan de opzet voel je dat heel je ziel en zaligheid erin ligt.
Dinja, good luck.
En we lezen elkaar.
Lieve groeten Mart.
-
17 Juli 2014 - 11:34
Stichting Kansen: Hart Voor Tanzania Dinja J. Konijnenbelt:
Dankjewel lieve Mart! xxx
-
17 Juli 2014 - 11:45
Henrike Schotman:
Goed bezig... en zo zie je maar dat je stapje voor stapje steeds dichterbij een prachtig resultaat komt!! Zowel de weg er naar toe, als het 'eindresultaat' zijn even belangrijk! Veel plezier.
Lieve groet, Henrike -
17 Juli 2014 - 11:45
Henrike Schotman:
Goed bezig... en zo zie je maar dat je stapje voor stapje steeds dichterbij een prachtig resultaat komt!! Zowel de weg er naar toe, als het 'eindresultaat' zijn even belangrijk! Veel plezier.
Lieve groet, Henrike -
17 Juli 2014 - 12:40
Mia Berns:
Lieve dinja 'ik wens jou veel Gods zegen toe en dat de Heer altijd bij jullie zal zijn gr mia -
17 Juli 2014 - 17:33
Jochem:
Lieve Dinja en groep natuurlijk. Heel veel succes en ook zeker veel plezier. Het is een super mooie en indrukwekkende reis. Heb er van genoten en kijk er met een super gevoel op terug. Ben benieuwd naar jullie verhalen. -
17 Juli 2014 - 19:40
Dinja:
Wat een lieve berichten! Ze doen mij goed: hartelijk bedankt!! En ik ga jullie zeker op de hoogte houden tijdens de reis :-) Lieve groet en tot horens/mails/ziens, Dinja! -
23 Juli 2014 - 02:35
Marien:
Sjonge, nog even... Koffers al gepakt? ik weet hoe dat gaat bij jou, haha.
Heel veel plezier, succes, zegen et cetera toegewenst!!!
Ik houd dit in de gaten;) -
30 Juli 2014 - 15:01
Jan En Sieni Wieten:
Van onze zwager Henk Nijland die jullie naar schiphol heeft gebracht weten we inmiddels dat jullie daar goed zijn aangekomen. We hopen dat jullie allemaal goed zijn aangekomen in Tanzania.
als het daar net zo warm is als in Nijverdal zal het wel zweten kosten.
Dinja, we wensen je succes met de groep, en heb een fijne tijd.
Liefs van Jan en Sieni. -
30 Juli 2014 - 21:42
Dinja:
Ja, dat was inderdaad grappig dat wij hem als chauffeur hadden! Bedankt voor de wensen en groeten allemaal! Ik probeer hier een update te plaatsen, maar dat valt nog niet mee via een iPhone en internet dat steeds wegvalt ;-) Lieve groeten, Dinja!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
