Wierden in rep en roer door "verdachte" Afrikanen

Lieve mensen,

Een laatste verslag over het bezoek van Ganana en Anjile aan Nederland, want zij zijn vanmorgen weer teruggevlogen naar Tanzania!

Vorige week donderdag gingen zij - op de fiets - met mijn zus en haar leerlingen van De Bongerd naar De Valkhof, het dorpsmuseum in ons moederdorp Hellendoorn. Hier zagen zij o.a. een een ingerichte schoolklas uit vroegere tijd, voor onze begrippen dan. Want zo ziet een klas in Tanzania er nog altijd uit.

Vrijdag en zaterdag nam Wilburt hen onder zijn hoede en nam ze mee naar dorpsfeesten. Ganana kreeg klompen, kinderen (die op de scholen zitten waar wij zijn geweest voor een voorlichting) herkenden Anjile en Ganana. Zij hebben het erg gezellig gehad.

Wel was er ook nog een bijzonder moment toen Wilburt in wereldstad Wierden (ahum ;-)) Ganana en Anjile meenam naar de plaatselijke slagerij. Terwijl Anjile in de auto zat, wou Ganana een foto maken van de buitenkant van de slagerij, want in Tanzania is de slager een klein blikken of houten stalletje waar een beest de hele dag (in de brandende zon...) hangt, gezelschap gehouden door ontelbaar veel vliegen... Maar, een buurvrouw vertrouwde het klaarblijkelijk niet en belde 112.. "Gelukkig" kende een andere bezoeker aan deze slager Wilburt en kon deze de geruststellende woorden uitspreken waardoor Ganana en Anjile nu nergens van "verdacht" worden.. hihi het is wat...

Op zondag gingen zij weer mee naar de kerk, bezochten zij de kindernevendienst onder de kerkdienst (dit heeft veel indruk gemaakt op de kinderen, want ik hoorde 's avonds dat een meisje terug bij vaders en moeders was gekomen met de informatie dat er donkere mensen waren die Duits spraken. Duitsland klinkt ook al erg ver weg als je nog zo klein bent ;-)). 's Middags gezellig aan de bbq en 's avonds op bezoek bij Erwin en Lydian.

Op maandag even weer een dagje niets, althans, eerst een bezoek aan Patrick, de "tandentovenaar", niet om te slijmen, maar tjonge, tjonge, wat een specialist!!! Patrick van Dongeren, werkzaam bij Tandtechnisch Laboratorium Kesseler & Reuvekamp in Almelo kan er wat van... Patrick heeft Anjile een geweldig gebit bezorgd - met alle begeleiding die hierbij nodig is - waardoor zij weer een mooie glimlach heeft gekregen! Woorden schieten tekort om hiervoor te bedanken! (dus daarom in ieder geval maar met een goede fles wijn gedaan.. ;-))

Dinsdag bezoek van Anne en Siety die binnenkort ook naar Tanzania gaan en alvast wat gebarentaal wilden leren van Ganana en Anjile (Zet hem op meiden!!! Jullie gaan vast een geweldige tijd tegemoet in Arusha!!!) en woensdag dan ons afscheidsfeestje. Het had niet harder kunnen regenen dan deze dag en daarom zijn wij uitgeweken naar de garage van mijn buren en familie, Toyota Konijnenbelt. Een Afrikaanse djembé band, een Afrikaanse maaltijd, twee Afrikaanse vrienden. Het was een geweldig leuke avond met bezoek van veel vrienden en familie. Erg leuk! Allemaal ontzettend bedankt voor jullie komst, jullie hadden niet alleen mij maar ook Anjile en Ganana niet blijer kunnen maken!

Ook de vader van Saskia Tien, Jan Tien en zijn vriendin waren in ons midden. Twee maand na het overlijden van zijn dochter in Tanzania, op die rare Koninginnedag, was hij bij ons in Nijverdal. In het shirt dat Saskia je gaf! Samen met jou zijn wij trots op jouw "vlinder", jouw Sas! Wij zijn ook trots op jou: top dat je er was samen met Suzanne en vast tot binnenkort!

Ganana en Anjile genoten enorm van dit feest speciaal voor hen georganiseerd. Het maakt niet uit ze mensen eerder hadden gezien of niet, het gaat erom dat zij ook wilden bedanken voor wat jullie doen voor de dove kids in Tanzania.. Want zonder jullie, zonder mensen die ons steunen, financieel, maar zeker ook gewoon even dat duwtje in de rug, de belangstelling en het gebed, waren wij nog niet zover geweest... Hartelijk dank!!!!

Tot in de kleine uurtjes zijn we met een heel stel nog blijven kletsen en borrelen, erg gezellig :-) Iedereen pakte nadien aan en in no time was alles weer opgeruimd!!! GEWELDIG BEDANKT!!!!

En ja, toen de inpak-donderdag.. 's Avonds gezellig met familie uit eten, maar verder toch wel een lastige dag.. want tja, 12kg handbagage en 20kg in de koffer pp, maar een overschot aan kleding en spullen die zij ook mee wilden nemen... Een extra koffer kwam er via mijn vader en wij besloten deze in te pakken met spullen die dan toch evt maar hier moesten blijven... Tot middenin de nacht hebben ze gediscusseerd van donderdag op vrijdag, want het viel hen erg zwaar om evt kleren en spullen hier achter te moeten laten. Bij de incheckbalie lukte het vanmorgen toch om deze extra koffer zonder extra kosten mee te nemen!!! GEWELDIG, wat waren zij blij (en wij toch ook wel; anders hadden we weer 24kg extra mee naar huis moeten nemen... ;-)).

En ja, dan komt het moment, afscheid nemen. Tranen met tuiten, lieve woorden, woorden van dank over en weer. Ik ben dankbaar dat ik ze te gast had, ik ben dankbaar voor familie en vrienden die dit met mij mogelijk maakten, die hen hartelijk ontvingen, die hen hebben leren kennen zoals ze zijn: lieve mensen. Waar ons huis staat, waar onze roots liggen, welke huidskleur we hebben, doet er niet toe wanneer je naar elkaars hart kunt en mag kijken. Dank jullie voor het feit dat je je hart openzet, dankje voor het realiseren dat zij niet "zielig" zijn, maar dat wij veel van hen kunnen leren, waarschijnlijk wij meer van hen dan zij ooit van ons (zoals sommige ontwikkelingswerkers (helaas..) weleens denken...

En zo gaat er op dit moment een vliegtuig door de wereld - nu ergens boven Afrika - waarschijnlijk met de cockpit enigszins iets te hoog door die extra kleding die perse mee moest.. ;-) Die spullen voor de school, de cadeautjes uit Nederland.. Ik weet niet of de KLM ons dankbaar is, maar ik hen wel! :-)

Ik heb nog een dag om te pakken en dan ga ik ruim 5 weken naar Indonesië. Als je mij wilt volgen kun je mijn (evt) verhalen lezen via: http://beteruit.waarbenjij.nu Een hele andere wereld weer.. Ik weet het, het is een geweldig voorrecht om te kunnen reizen en daarvoor ben ik dan ook ontzettend dankbaar! Deze keer dus niet als reisleider omdat mijn reis naar Bali en Java te weinig deelnemers had, maar ik laat mij maar eens leiden door Shoestring. Eerst 23 dagen rondreizen met een groep over de Soenda eilanden, dan nog een paar dagen op Bali, voordat ik met Rianne naar Suwalesi vlieg.

Ik wens een ieder een goede zomer toe, maar realiseer mij hierbij ook dat er veel dingen spelen; veel verdriet bij mensen om mij heen, ziekte, gemis door mensen die zijn overleden.. Veel sterkte wens ik jullie en waar je ook bent of gaat, je gaat niet alleen..

Liefs,
Dinja!

ps ik ga twee fotoalbums maken voor Anjile en Ganana. Evt foto's die je graag aan hen zou willen geven, mag je mij digitaal toezenden via: konijnenbelt@yahoo.com. Heb je veel foto's dan zou het makkelijker zijn dat je mij deze per cd stuurt. Alvast dank!

ps aan familie Romate: nee zij kunnen jullie geen tips geven. Zij zijn zelf nog nooit bij de Kilimanjaro geweest. Ik wel: erg warm/klam aan de voet van de Kili, even wennen aan het klimaat daar. Evt tabletten meenemen tegen hoogteziekte in overleg met dokter! Wanneer gaan jullie??