Sightseeing throughout The Netherlands

Lieve mensen,

Ondertussen zijn Anjile en Ganana ruim 2 weken in Nederland, hebben al veel mensen ontmoet en al veel gezien en gedaan.

Voor wie het leukvindt, hierbij weer een verslag:

De tweede dag zijn we bij de tandarts geweest. Wij zouden zeggen dat dat toch niet echt leuk is om mee te beginnen, maar wel handig, want "moet" er iets gebeuren, dan heb je de tijd nog. En ja, er moest en moet nog e.e.a. gebeuren - op verzoek van Anjile en Ganana - en zo zijn we ondertussen al 3x bij de tandarts geweest en zal het niet bij 3x blijven, want er staan nog meer bezoeken gepland... Eenzijdig voedsel, gebrek aan calcium, verslaafd aan suiker (en zout, dat zijn alle Afrikanen volgens mij ;-)) een tandarts in Tanzania die er niet al te voorzichtig mee omgaat.. Tja, dan is mijn tandarts (Nico van Houten) een verademing, net als zijn collega Patrick, werkzaam bij het tandtechnisch laboratorium in Almelo, waar we ondertussen ook al op bezoek zijn geweest. Alles komt goed, dat is de beste berichtgeving t.a.v. dit onderwerp ;-)

Nadien naar de klompenmaker in Luttenberg, een eerste patatje met proeven en maar eens even de mooie achteraf-weggetjes laten zien tussen Hellendoorn/Luttenberg en Nijverdal. Want tja, trots op dit stukje Nederland ben ik zeker en zij begrijpen ondertussen waarom ;-)

's Avonds samen met Roy naar het openluchttheater om een film te kijken. Steenkoud, voor hun dan, ;-) dus Roy had al dekens mee voor ze en Ganana zei dat het een "jungle-bioscoop" was. Met het verschil dat ze hier onderweg naar het toilet alleen maar muggen tegen konden komen ;-)

Naar de markt om maar meteen haring te proeven (zij vonden het niet geweldig, maar ok (ik waag mij er al helemaal niet aan.. brrr..), boodschappen halen, goede schoenen en extra kleding gekocht, een fancy fair, naar de kerk, gemeentehuis en bibliotheek, winkelen en op visite zijn dingen die we vooral eerst hebben gedaan. Dit zijn de dingen waar ze nog het meest nieuwsgierig naar zijn: hoe ziet ons normale leven eruit.

Het dringt overigens heel goed tot ze door dat overal heengaan, vaak uit eten gaan, naar dit park, dat museum etc, dat dat niet het het leven is zoals de meeste Nederlanders leven, maar dat dit nu speciaal voor hun is. Dat mensen het leukvinden ze dan ook en dagje mee "uit" te nemen. En ze waarderen het dan ook ten zeerste!

Zondags zijn we naar Friesland gegaan om bij Jelke op bezoek te gaan. Een geweldig mooie dag, lekker weer en heel veel gezien in het hoge noorden van Nederland! Dankjewel lieve Jelke!!!

's Maandags moest ik voor mijn werk 3 dagen naar Engeland om leerlingen te bezoeken en kwamen mijn ouders - de schatten - in mijn huis logeren om bij Ganana en Anjile te zijn.

Mijn neefje en buurjongetje Joris is helemaal vol van Ganana en roept regelmatig: "you come" tegen Ganana en Ganana vindt het wel leuk om het hem te voetballen o.i.d. dus dan hobbelt Ganana weer ergens mee naartoe. Maandag was hij dan ook super trots dat zijn nieuwe vriend met zus bij hem op school, de Margrietschool, gingen kijken bij hem in de klas. Ik was werken en mijn ouders hebben de rest van de dag van alles met ze gedaan, een watermolen bekijken, een museum, pannekoek eten etc. De volgende dagen gingen ze met respectievelijk Wil en Gerard uit Holten 2 dagen op stap naar o.a. een molen, een boerderij, naar Giethoorn (het schijnt dat het voor veel hilariteit heeft gezorgd: Ganana en Anjile de boot sturend, terwijl twee "blanken" door hen door Giethoorn gevaren worden ;-)) fietsen (Anjile kan niet fietsen, dus zij zat bij Gerard achterop een tandem) en een dag met Petra naar het avonturenpark, gezellig mee naar familie etc.

Vrijdags gingen wij via het Muiderslot naar Amsterdam, het Anne Frankhuis, uit eten in een pizzeria (waarbij de ober angstvallig vroeg of er ergens een camera stond?? Ik snapte er niets van, maar hij was bang dat we van groeten uit de rimboe waren.. ;-)) logeerden bij Jenta en haar gezin, en bezochten de volgende dag Volendam.

Zondags naar de kerk in Nijverdal en ondertussen waren ze al zo ingeburgerd in onze familie dat ze gewoon gezellig met ons vaderdag hebben gevierd. Maandag en dinsdag moest ik weer werken en gingen zij met mij mee naar mijn werk bij het ROC Aventus in Apeldoorn en Deventer, woonden zij presentaties bij die door mijn leerlingen gegeven werden n.a.v. mijn lessen LLB (Leren Loopbaan Burgerschap, soort Maatschappijleer met dus ook onderwerpen die hen interesseerden en Ganana kan het Nederlands - door de contacten met de Nederlanders door de jaren heen - al aardig volgen) en gingen zij bij mijn collega en vriend Arjan kijken bij de AKA en Voorwerk, twee specifieke takken van het ROC Aventus, waar extra begeleiding wordt geschonken aan leerlingen die dit nodig hebben.

Dinsdag naar Paleis het Loo en woensdag 3 presentaties bij Bassischool De Es en daarna nog 1 bij De Schaapskooi gehouden (http://www.tctubantia.nl/regio/hellendoorn/5161418/Bijna-3500-euro-voor-dovenschool.ece).

Donderdagmorgen De Barbierschool bezocht en weer 2 presenaties gegeven. Erg leuk om te doen, vind ik altijd maar weer, maar nu met Ganana en Anjile extra leuk omdat zij in het Engels wat kunnen praten met de kinderen en kunnen zien hoe de scholen er in Nederland uitzien. Ook bijzonder goed voor mij, minstens zo goed voor hen, om te zien hoe onze scholen eruit zien, welke werkjes hier gemaakt worden en natuurlijk hoe enthousiast al deze kinderen zijn over het project, net als alle kinderen op ook de Marijkeschool, De Bongerd, De school met de Bijbel in Notter, de Blenke, De Schaapskooi, De Es en De Barbierschool. De juffen en meesters hebben het ingezamelde geld van de kinderen vaak nog eens weten te verhogen door het houden van een fancy fair en verkoop van Afrikaanse spullen. Dit allemaal om mij te steunen met de bouw van doveninstituut in Tanzania: GEWELDIG!

Via het ziekenhuis (om te bekijken, tjonge wat een verschil met Tanzania...) en daarna nog een vriendin bezoeken die laarzen en kleren heeft gegeven aan Anjile, door richting Emmen, waar de vader (met zijn vriendin) van Saskia Tien woont. Saskia, de vrijwilligster die op 30 april om het leven kwam door een ongeval in Tanzania... Een hele bijzondere ontmoeting, met een bijzondere vader van een bijzondere vrouw! Dankjewel Jan voor je openheid en hartelijkheid! Wij hebben dit erg gewaardeerd!

Vanavond zouden Ganana en Anjile koken, nou, het kwam er - zoals altijd?? :-) - op neer dat het meer Anjile was die kookte, met hier en daar een zgn. aanwijzing van Ganana ;-) Ze wouden Afrikaans eten koken voor mijn pa en ma. Ik hield mijn hart wat vast, want of ze dat nu zo geweldig zouden vinden, maar daar ging het niet om, het was leuk om samen weer de boodschappen te doen en samen de dingen klaar te maken. Wonder boven wonder zag het er allemaal - ondanks dat wij hier niet alle ingrediënten hebben - aardig Afrikaans uit en smaakte het ook nog niet al te beroerd ;-) Ach ja, het is ook maar net wat je gewend bent. Ik heb ze gezegd dat ze om mij best mochten laten zien hoe ze thuis eten en dat lieten ze zich geen 2x zeggen. Een keertje met de handen eten en dan ook nog eens Ugali (in Oost-Afrika wordt dit veel gegeten: maismeel met water aangemaakt tot een dikke pap en uiteindelijk een deelbol) met bruine bonen, een salade van ui/tomaat/wortel en bruine bonen in een saus van tomaten/wortel en ui, gecombineerd met groene groente (in dit geval dan toch maar andijvie), dat gaf ze weer even het echte thuisgevoel.

Je leest het: wij vermaken ons prima. Met hun ben ik super dankbaar voor alles wat we kunnen doen en voor iedereen die belangstelling toont, emailt, belt en/of langskomt! De kinderen van de scholen die met grote ogen naar de foto's kijken die ik toon en de gebaren nadoen die wij ze proberen te leren, de juffen en de meesters die zolang al proberen de kinderen te overtuigen hoe belangrijk zending is, mijn ouders en broer, schoonzus, zus en zwager die samen met hun kinderen Ganana en Anjile hartelijk opnemen in ons gezin in deze maand, Jelke die al wekenlang naar ons bezoek uitkeek, net als Gerard en Wil, Petra en Arjan, Jenta, mijn collega's die met ze kletsen en ze de school laten zien, onze jongens in de garage die openstaan voor even kletsen en/of groeten, Gert die vanavond met Ganana naar FC Twente ging (wel "saai", 13-0.. ;-)) en vrijdagmorgen naar Lydian en Erwin die de stichting ook een warm hart toedragen!

Ik wil niemand vergeten, dus ik hoop dat niemand zich gepasseerd voelt, maar mensen, wat geweldig dat jullie mij altijd weer dat duwtje in de rug geven om door te gaan, belangstelling tonen. De pers die altijd weer helpt met publiciteit voor mijn stichting, de mensen van het leger des heils die me hielpen met extra kleding voor ze aanschaffen, mijn schoonzusje Jeanet, Roy, Petra en Dyanne die hun kasten nog eens nakijken omdat zij dezelfde maat hebben dan Anjile en Ganana.

Op het punt van kleding terug te komen: de logeerkamer lijkt ondertussen op een winkel... Er ligt nu zoveel, dat ik geen idee heb hoe ze dat mee naar huis denken te nemen. Mijn schoonzusje was flink aan het opruimen geweest en had ook o.a. een fluitketel aan ze meegegeven. Ze hebben zelf op een fancy fair nog een foto camera en een radio/cdspeler op de kop getikt en denken dit samen met alle kleren en schoenen mee te kunnen nemen. Nu valt er vast wel wat te "regelen", maar dit zal vast te gek gaan worden.. ;-) Nog 2 weken om ze dat steeds duidelijker te maken.

Wat grappige dingen wil ik jullie niet onthouden:

Ganana ging zaterdags even lopen en ik had hem gezegd op de weg (veenweg) achter het spoor maar wat te gaan lopen, ipv meteen te gaan verdwalen in het bos. Zat ik ook nog niet op te wachten.. ;-) Hij liep terug, stond midden op de spoorwegovergang en hoorde de belletjes rinkelen. Het herinnerde hem aan het geluid van de school in Tanzania en hij bleek dan ook staan, keek om zich heen of hij een school zag. Nee.. Toen gingen de spoorbomen dicht en hij dacht: "Wat heb ik gedaan, waardoor die balken naar beneden komen???". Toen zag hij in de verte een trein aankomen, en bedacht zich dat hij maar snel tussen die bomen weg moest zien te komen.. ;-)

Ik heb een konijn, een lief, onschuldig, mega-tam konijn en Ganana en Anjile vroegen wanneer ik hem ging opeten. Nu niet, nooit niet. Ganana vond het nodig eraan toe te voegen dat konijnenvlees lekker is... Bahbah.. Ik heb ze verzekerd dat het niet goed met ze afloopt, wanneer zij hem opeten... ;-)

De buren zagen ze wel heeeeeel erg vaak op de knopjes drukken bij de verkeerslichten. Ze begrepen dat ze moesten drukken, maar wisten niet hoe vaak ;-)

Vorig jaar waren Hawa en Margreth in Nederland. Zij hebben in de Bijlmer bij Jenta overnacht en vonden daar bij het afval bijv. een bureaustoel, een portemonee en een tas. Later schijnen ze ook nog met een loeizware tv aan het sjouwen te zijn geweest.. Wonderbaarlijk vonden zij het, wat er weggegooid werd.. ;-) Dit verhaal heeft voor veel opschudding gezorgd bij de kennissen in Tanzania, zo ook bij Ganana en Anjile. Ganana vroeg of hij ook een portemonee kon vinden bij het afval, omdat iemand hem gevraagd had erna te gaan zoeken op de straat.. En omdat ik het al lastig genoeg vond gaan bij de vreemdelingenpolitie, heb ik er maar voor gezorgd niet nog meer politie op ons dak te krijgen en mijn oude portemonee aan hem te geven voor deze kennis. Overigens leek hij nog veel bijer te zijn met de portemonee die de Supercoop laatst weg heeft gegeven. Heb je deze nog thuis liggen en doe je er niets mee: welkom in de brievenbus van Kruidenlaan 2, of bij de receptie van Toyota Konijnenbelt. Ik geloof dat wij daar heel veel mensen blij mee kunnen maken ;-)

Gisteren hebben wij gebeld naar Ganana's vriendinnetje en naar de ouders van Ganana en Anjile. Moeders wou mij aan de telefoon. Maar ja, ze spreekt geen Engels?? Dus ze kletste voluit in het Swahili waar ik niets van verstond en lachte bijzonder hard en veel. Het bleek dat ze toch wel heel erg blij was dat ze haar kinderen en mij aan de telefoon had, niet begrijpend waar haar kinderen precies waren, maar blij dat alles ok was! En ach, voor 9 cent per minuut via een speciaal nummer op internet; iedereen weer blij.

Dit weekend gaan wij weer de hort op, o.a. naar de Beekse Bergen. Toch wel bijzonder, op safari in Nederland. Liane en mijn ouders zijn ook van de partij, volgende week nog weer veel leuke dingen op het programma o.a. ontmoeting met verschillende mensen waaronder Jochem, Jaco en Gerda Wessels, Wilburt Laarman, bezoek aan De Bongerd, het Nederlands Bijbelgenootschap en de bijbelvertaliers, Wycliffe (dit omdat Ganana bij de Wycliffe werkt in Tanzania).

============

UITNODIGING

Ganana, Anjile en ik zouden het erg leuk vinden wanneer jullie op woensdag 8 juli om 19:00 uur (LET OP, TIJD IS GEWIJZIGD) zin hebben om met ons Afrikaans te eten. Het zal tevens een afscheidsavond zijn voor Anjile en Ganana die op 10 juli weer vertrekken richting Tanzania. Laat je even eten of je komt en zo ja met hoeveel personen? Allemaal welkom, als wij het maar even weten, zodat je mijn konijn eh.. de hond niet in de pot vindt.. ;-) Graag tot dan!!!

ps bijgaand nieuwe foto's geplaatst!

Lieve groet,
Dinja!